حسین مودب در وبلاگ بی تفاوتی آورده است: وظیفه دانستم برای جهاد مغنیه ی عزیز که نه! برای دل خودم چیزی بنویسم و به بزرگمرد تقریباً هم سن و سال خودم تقدیم کنم، انشاالله مشمول شفاعتشان شویم، همچنین بهترین درودها را به محضر پیام‌آور صلح و عدالت نبی مکرم اسلام تقدیم می‌کنم.
به جهاد مغنیه عزیز...
پروا نکرد لحظه‌ای از التهاب‌ها
ره گم نکرد در گذر از پیچ و تاب‌ها
فهمیده وار دل به هیاهوی نیل زد
دلخوش نشد به وعده آبِ سراب‌ها
وقتی شنید نغمه «احلی من العسل»
راضی نشد به مستی دیگر شراب‌ها
راه «جهاد»، خط پدر، راه عشق بود
راه حسین(ع) و راه تمام ثواب‌ها
جانم فدای نام شریف پیمبرم
عشق نبی ست پایه این انقلاب‌ها
«تبت یدا» نوشت به سرخی خون «جهاد»
دشمن بترس از تب این سان خطاب‌ها
به جهاد مغنیه عزیز...
پروا نکرد لحظه‌ای از التهاب‌ها
ره گم نکرد در گذر از پیچ و تاب‌ها
فهمیده وار دل به هیاهوی نیل زد
دلخوش نشد به وعده آبِ سراب‌ها
وقتی شنید نغمه «احلی من العسل»
راضی نشد به مستی دیگر شراب‌ها
راه «جهاد»، خط پدر، راه عشق بود
راه حسین(ع) و راه تمام ثواب‌ها
جانم فدای نام شریف پیمبرم
عشق نبی ست پایه این انقلاب‌ها
«تبت یدا» نوشت به سرخی خون «جهاد»
دشمن بترس از تب این سان خطاب‌ها
